Մի առավոտ շատ նեղված գործի եմ գնում սովորական ժամից շուտ ու անսպասելի ներսա մտնում սաներից մեկը ծնողի հետ։ Արագ֊արագ արցունքներս մաքրում եմ ու ընդունում եմ սանին։ Սանը հարցնում է.
֊Ընկեր Վետա ի՞նչա եղել։
֊Աչքս փուշա մտել բալես։
֊Դե իջացրու գնամ դանակ բերեմ հանեմ փշին, որ էլ քո աչքը չցավացնի